Aπό τους πρώτους πολιτισμούς που ασχολήθηκαν με το Άπειρο, τη δομή και δημιουργία του σύμπαντος, τα σωματίδια και τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία ήταν οι Αρχαίοι Ινδοί.
Η Ινδία μοιάζει να γνώριζε την ύπαρξη ύλης και αντιύλης, των σωματιδίων και πεδίων, των δυνάμεων και των αλληλεπιδράσεων τους, από τις αναφορές στην Rig Veda Nasadiya Sukta, 10η Mandala, γνωστή ως “Ο Ύμνος της Δημιουργίας”, το παλαιότερο έγγραφο του Ινδουισμού, που χρονολογείται από το 1500 π.Χ.
Γι’ αυτό που ονομάζουν οι επιστήμονες ως Dark Matter και Dark Energy το οποίο βρίσκεται παντού και μέσα σ’ αυτό κολυμπούν τα σωματίδια, η Nasadiya Sukta αναφέρει παρομοίως:
Ολόκληρο το Σύμπαν προέρχεται από την Αρχή του Brahman. Δεν είναι ‘Αυτός’ ή ‘Αυτή’, αλλά ένα πεδίο – ένας χώρος, πίσω από την αρχέγονη ενέργεια, την καθαρή συνείδηση που είναι η βάση του “Παντός” και τα “Πάντα” είναι απλώς η ίδια του η αντανάκλαση. Δεν είναι ούτε κάτι, ούτε τίποτα. Το Brahman αυτοεκτεινόμενο στον χωροχρόνο, είναι το Σύμπαν.
Το αρχαίο κείμενο αναφέρει συγκεκριμένα στην 129 suukta της 10ης Rig Veda Nasadiya Sukta:
Δεν υπήρχε αέρας τότε, ούτε οι ουρανοί πέρα από αυτό.
Τι κάλυπτε αυτό; Που ήταν;
Υπήρχε τότε κοσμικό νερό, στα ανεξερεύνητα βάθη;
Ούτε υπήρχε εκεί τότε ο πυρσός της νύχτας και της ημέρας.
Ο Ένας ανέπνευε άνετα και αυτοσυντηρούμενος.
Υπήρχε εκείνος τότε και δεν υπήρχε άλλος.
Όλα αυτά ήταν μόνο άθικτο νερό.
Ο Ένας που έφτασε να γεννηθεί, ήταν εγκλεισμένος στο τίποτα,
δημιουργήθηκε τελικά, από τη δύναμη της θερμότητας.
Αυτή ήταν ο πρωταρχικός σπόρος, που γεννήθηκε από το μυαλό.
Οι σοφοί που έχουν ψάξει τις καρδιές τους με σοφία
γνωρίζουν αυτό που είναι συγγενικό από αυτό που δεν είναι.
και γνώριζαν τι ήταν πάνω, και τι κάτω.
Σπερματικές ενέργειες κατέστησαν γόνιμες ισχυρές δυνάμεις.
Κάτω υπήρξε ισχύς και πάνω της υπήρξε ώθηση.
από που προέρχονται όλα και πώς έγινε η δημιουργία;
Οι ίδιοι οι θεοί έρχονται αργότερα από τη δημιουργία,
έτσι ποιος ξέρει πραγματικά από πού προέκυψε;
ανεξάρτητα αν αυτός ο ίδιος το έκανε ή αν δεν το έκανε,
αυτός, που εποπτεύει τα πάντα από τον υψηλότερο ουρανό,
ξέρει ο ίδιος – ή ίσως ακόμη και δεν ξέρει
Kαι με αυτή τη… Δημιουργική ασάφεια, το σοφό αυτό αρχαίο κείμενο περιγράφει το Απόλυτο. Αυτό που υπήρξε πριν από κάθε δημιουργία, που βρίσκεται υπεράνω όλων των δημιουργημάτων, ακόμα και των θεϊκών, αυτό που, όχι μόνο δεν έχει ύλη, αλλά η έννοιά του δεν δύναται να χωρέσει σε κοινό νου.
Από την άλλη, μιλάει για δυνάμεις, αλληλεπιδράσεις, ωθήσεις, (κλάσμα ισχύς/ώθηση) ακόμα και τη δύναμη της επιθυμίας για γέννεση. Το άθικτο νερό, στο οποίο αναφέρεται, είναι η “σούπα” όπως μερικές φορές την αποκαλούν οι επιστήμονες, η λεγόμενη “σκοτεινή ενέργεια”, μέσα στην οποία πλέουν όλα τα σωματίδια, ακόμα και εκείνο που βάπτισαν ως “Σωματίδιο του Θεού”. Μιλάει για “σπείρα”, τότε, που απλώθηκε, ενώ φτάνοντας στο σήμερα, οι επιστήμονες αναφέρονται στους σπειροειδείς γαλαξίες που πλέουν μέσα σ’ αυτή τη σκοτεινή ύλη.
Το κείμενο δεν έχει διαφύγει της προσοχής του σύγχρονου δυτικού ορθολογιστικού κόσμου που προσπαθεί να το ερμηνεύσει. Μέχρι και αθεϊστές έχουν ασχοληθεί με αυτό, σε μια προσπάθεια αγνωστικής ερμηνείας.
Ωστόσο η πιο κοντινή στην πραγματικότητα είναι αυτή του ακαδημαϊκού Τσέχου, Karel Werner, ο οποίος περιγράφει την πηγή του συγγραφέα ως κάποια που δεν προέρχεται από τη συλλογιστική, αλλά από μια «οραματική, μυστικιστική ή γιόγκικη εμπειρία που τίθεται με λόγια». Ο Werner λέει ότι, ο Ύμνος της Δημιουργίας δεν περιγράφει μια κατάσταση του “τίποτα”, πριν από τη δημιουργία, αλλά αφορά στο “Αυτός (tad ekam)”, ο οποίος είναι “Συμπαντικός, διαχρονικός, ωστόσο με το δικό του τρόπο δυναμικός και η Μοναδική Ισχύς, το Απόλυτο …
Στη σύγχρονη και αφυπνισμένη εποχή, δεν είναι λίγοι οι αναζητητές που έχουν βρει το δρόμο τους προς την Αλήθεια, τη Γνώση, την Αυτογνωσία και το Απόλυτο, και η γραφή του συγκεκριμένου Sukta όχι μόνο δεν αποτελεί μυστήριο, αλλά θεωρείται ως το αυτονόητο.
Το… “μυστήριο” είναι γιατί οι επιστήμονες, όπως του CERN, σπαταλούν χρόνο, ενέργεια και χρήμα για να συλλάβουν αυτό που ήδη γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι ήταν, είναι και παραμένει ασύλληπτο, τόσο νοητικά όσο και εργαστηριακά.
Σύμφωνα με τους ίδιους, το 68,3% του Σύμπαντος αποτελείται από ‘σκοτεινή ενέργεια’, δηλαδή Πνεύμα.
Με το άγαλμα του Shiva στο προαύλιο του CERN, η μέχρι πρότινος ‘αθεϊστική’ επιστημονική κοινότητα, παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς, την ύπαρξη ενός Υπέρτατου Όντος. Ωστόσο αυτό που δεν αποδέχεται, είναι να μην μπορεί να το αγγίξει, καταγράψει, μετρήσει και… ποιος ξέρει, ακόμα και να το χειραγωγήσει.
Η δε πρόοδος που έχουν κάνει χαρακτηρίζεται με τη γνωστή φράση, Τόσο κοντά, ωστόσο τόσο μακριά…
